Martinus J.G. (ur. 1931)
fizyk holenderski, prof. uniw. w Utrechcie i w Ann Arbor (USA), czł. Holend. Akad. Nauk; wraz z Gerardusem't Hooftem stworzyli w latach 70. matematyczny fundament teorii cząstek elementarnych, 1999 otrzymali nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki za wyjaśnienie kwantowej struktury oddziaływań elektrosłabych.