Bohater cyklu powieści Manuela Vazqueza Montalbana (po raz pierwszy pojawia się w powieści ZabiłemKennedy’ego).
Ten prywatny dedektyw to najbardziej znany na świecie bohater hiszpańskiego cyklu powieści dedektywistycznych, jest w pewnym stopniu wzorowany na Marlowie z powieści Raymonda Chandlera. Ale swoje powodzenie u czytelników na całym świecie zawdzięcza głównie temu, że uosobia wzorce i ideały pokolenia kontestacji 68 roku, którym na dodatek pozostaje wierny.
Były komunista i agent CIA, który pogodził się z faktem, że dla gospodarki wolnorynkowej nie ma alternatywy, pozostaje wierny ideałom radykalnej lewicy, a swój sceptycyzm odnosi jedynie do jej modnych ideologów: w momentach stresu pali dzieła, których utopijność z perspektywy mijającego czasu go drażni (jak choćby książki Henri Lefevre’a, Adama Schaffa czy Herberta Marcuse). Jest Carvalho (w odróżnieniu od Marlowe’a) zapalonym czytelnikiem, do jego ulubionych autorów należy m.in. Marek Hłasko, a także wielkim miłośnikiem i znawcą dobrej kuchni.
Powieści o nim są tyleż pełne kompetentych komentarzy literackich, co wysmakowanych przepisów kulinarnych. Zlecane Carvalho śledztwa toczą się najczęściej w hermetycznych środowiskach; barcelońscy developerzy w Morzach południowych, aparatczycy partii komunistycznej w Morderstwie w Komitecie Centralnym, środowisko wydawców w Nagrodzie, klan działaczy piłkarskich w Środkowy napastnik zginie o zmierzchu. Śledztwa prowadzone przez Carvalho zazwyczaj mają na celu stworzenie sytuacji, w której winni - nie mając innego wyjścia - ukarzą się sami. Jako komentator sceny politycznej i kulinariów Carvalho jest porte parole samego autora, który był jako dziennikarz doskonałym felietonistą i ekspertem gastronomicznym.