Reklama

Andrić Iwo

(1892-1975)

poeta i prozaik serbski, laureat Nagrody Nobla (1961), uhonorowany tytułem dra h.c. UJ (1964). Debiutował tomem poetyckim Ex ponto (1918). Autor ogromnego, tworzonego przez całe życie cyklu prozatorskiego o dawnej Bośni, w którego skład weszły Opowiadania (1924), Panna (1945), Pragnienie (1957), Przeklęte podwórze (1959), Anika (1962), Wakacje na południu (1966), Opowiadania o bracie Piotrze. Rozmowa z Goyą (1977), Dom na odludziu (1979); powieści: Most na Drinie (1945), Konsulowie ich cesarskich mości (1945). A. wyraził egzystencjalną refleksję nad sensem ludzkiego życia, zaplątanego w zawirowania historii.

Reklama

Podobne hasła:

  • IWO, Pochodzenia staroniemieckiego,...

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama