Reklama

BINOMINALNE NAZEWNICTWO

dwuimienna nomenklatura

wprowadzona przez K. Linneusza (w Systema naturae) zasada nadawania dwuczłonowych łacińskich nazw poszczególnym gatunkom w systematyce organizmów; pierwszy człon jest nazwą rodzajową (w formie rzeczownika), drugi gatunkową (w formie przymiotnikowej); nazwy wyższych jednostek systematycznych (np. rodzajów, rodzin, rzędów) są jednoczłonowe, nazwy niższych jednostek (np. ras, odmian) - trójczłonowe.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama