włókna węglowe (zawierają 80-98% węgla pierwiastkowego) i grafitowe (99% węgla), otrzymywane w wyniku pirolizy włókien chem.; stanowią gł. surowiec do otrzymywania tworzyw kompozytowych o dużej wytrzymałości i sztywności, odporności cieplnej i chem., stosowanych m.in. w przem. lotniczym, rakietowym, do produkcji elementów konstrukcyjnych (zastępują tradycyjnie stosowane materiały) - np. masztów, a także do wyrobu niepalnych, termoodpornych tkanin.
WŁÓKNA KARBONIZOWANE
Słownik pojęć