święty, Loricatus (ok.1000-60)
benedyktyn; był Włochem; został wyświęcony na kapłana za cenę symonii; dowiedziawszy się o tym D. uciekł do pustelni w pobliżu miejscowości Gubio, a ok. 1042 przystał do św. Piotra Damiani; praktykował surową ascezę: jadał tylko chleb z koprem, biczował się, sypiał klęcząc, zaś pod wierzchnim odzieniem nosił, nałożony na na gołe ciało, ciężki pancerz (stąd przydomek); ok. 1050 św. Piotr Damiani wysłał go do społeczności w Suavicinum, gdzie D. zmarł 14 października.
- DOMINIK OPANCERZONY, Loricatus (995-1061)
- DOMINIK, Pochodzenia łacińskiego,...