(geogr.)
samotna góra w Galilei, na płd.-zach. od jez. Genezaret, na wsch. od Nazaretu; wys. 588 m; od najdawniejszych czasów uważana za świetny punkt obronny, wspominana w księgach biblijnych; wg św. Hieronima, a także Orygenesa miejsce przemienienia Chrystusa, uczczone w IV w. specjalnym sanktuarium; kilkakrotnie fortyfikowana; 1799 miejsce zwycięskiej bitwy Bonapartego nad Turkami i Arabami; ob. na stokach prawosławny klasztor z kościołem św. Eliasza oraz wzniesiona 1924 katolicka bazylika Przemienia Pańskiego pod opieką franciszkanów.