święty, Ojciec Kościoła (ok. 126 ok. 200)
pochodził z Azji Mniejszej; przeniósł się do Lugdunum (obecnie Lyon) - miasta celtyckiego, później gallo-rzymskiego, gdzie chrześcijaństwo istniało od początku II wieku; 177 jako kapłan wydelegowany z listem do papieża św. Eleuteriusza, uniknął prześladowań, jakie rozpoczął w Galii cesarz Septymiusz Sewer; biskup Lugdunum i Vienne; odbudował i rozszerzył chrześcijaństwo w Galii, utrzymując ścisłe kontakty z kościołami azjatyckimi; wspomnienie w Martyrologium rzymskim 28 czerwca; kościół grecki obchodzi jego pamiątkę 23 sierpnia. Z bogatej twórczości pisanej w języku greckim zachowały się jedynie: Adversus haereses (tytuł łaciński nie oddaje w pełni oryginalnego: Zdemaskowanie i zbicie samozwańczej wiedzy) - główne dzieło zwalczające systemy gnostyckie oraz traktat Demonstratio praedicationis apostolicae (Dowód prawdziwości nauki apostolskiej) w przekładzie armeńskim. po jego interwencji papież św. Wiktor I odstąpił od groźby obłożenia klątwą kościołów azjatyckich, obchodzących Wielkanoc według kalendarza żydowskiego (14 dzień nizan, a nie jak Kościół rzymski - w pierwszą niedzielę po 14 dniu nizan).