Hans (ur. 1928)
szwajcarski teolog katolicki, krytyk nauki Jana Pawła II; po II Soborze Watykańskim postulował przeprowadzenie głębokich zmian w Kościele; autor tezy: bez pokoju między religiami nie ma pokoju między narodami, a pokoju między religiami nie będzie bez dialogu między nimi; 1970 wydał książkę Nieomylny, w której podważył dogmat o nieomylności papieża (uważając go za wątpliwy teologicznie i szkodliwy ekumenicznie) i poddał też krytyce kurię rzymską; nie sprzeciwia się aborcji, pigułce antykoncepcyjnej, rozwodom, wyświęcaniu kobiet, małżeństwom księży; zwolennik nabożeństw w językach narodowych, mszy ekumenicznych, przeciwnik ekskomuniki; prowadził prace nad etyką globalną; autor książek o judaizmie, islamie, chrześcijaństwie, m.in. Krótka historia Kościoła katolickiego, Być chrześcijaninem; 1979 odsunięty przez papieża Jana Pawła II od misji kanonicznej (prawa wykładów na uczelniach katolickich), 2005 przyjęty na audiencji prywatnej przez papieża Benedykta XVI.