Barbara (1817-98)
mniszka zakonu Karmelitanek Bosych w Krakowie (od 1840); 1848 ze względu na zachowanie uznane za nieobyczajne zamurowana w celi pozbawionej jakichkolwiek wygód, bez wody do mycia i kanalizacji; 1869 uwolniona przez sądową komisję śledczą, spędziła resztę życia w szpitalu św. Łazarza na oddziale dla umysłowo chorych (choroba została spowodowana warunkami uwięzienia); publiczna informacja o jej potraktowaniu wzburzyła Kraków, doszło do poważnych demonstracji, prób burzenia klasztorów, demolowania kościołów, interweniowało wojsko; temat wielu prac publicystycznych i utworów literackich.