(techn. 2)
obrabiarka do cięcia metali, minerałów i in. materiałów przy użyciu piły jako narzędzia (obrabiarka do cięcia drewna zw. jest pilarką); najszersze zastosowanie znajdują p. tarczowe, z narzędziem w formie wirującej tarczy uzębionej (albo tarczy stalowej bezzębnej lub ściernicy tarczowej - w tych przypadkach przecinanie materiału następuje w wyniku topnienia i wypalania pod wpływem tarcia); p. posiadają zwykle napęd elektr., niekiedy pneumatyczny; w leśnictwie stosuje się także p. o napędzie spalinowym (p. motorowe).