(Phoenix)
rodzaj dwupiennych palm; ok. 15 gat.; rosną w tropikalnych i subtropikalnych rejonach Afryki i Azji; wys. ok. 20 m, czasami do 35 m; na szczycie pióropusz pierzastych, sztywnych liści o dł. do 6 m; gat. d. właściwy, zw. palmą daktylową (P. dactylifera) - nie występuje w stanie dzikim, uprawiany (ok. 5000 odmian) od starożytności na obszarach tropikalnych i subtropikalnych Afryki i Azji, ob. również w USA i płd.-zach. ; pierwsza sztucznie zapylana roślina hodowlana; dostarcza pomarańczowo-brązowych owoców, zw. daktylami (zawierają do 75% cukru, do 5% tłuszczu, 2% białka i 1% składników mineralnych); rozróżnia się daktyle miękkie - spożywane na surowo, suszone, prasowane i w przetworach oraz daktyle półtwarde i twarde - spożywane na surowo lub przerabiane na mąkę i kasze, używane także jako pasza dla zwierząt (zawierają duże ilości skrobi); do najw. eksporterów daktyli należą Iran, Egipt, Irak, Arabia Saudyjska, Pakistan; z soku otrzymywanego z pni d. wyrabia się wino palmowe, liście służą do wyrobu plecionek, mat i pokrycia dachów, drewno stanowi materiał budowlany; wiele odmian hodowanych i uprawianych w szklarniach jako rośliny ozdobne; do rodzaju d. należą także, m.in. d. kanaryjski (P. canariensis) i d. Teofrasta (P. theophrastii) - rosnący na Krecie.
- daktylowiec, ( Phoenix )
- PALMY, ( Palmae )