Iónii nísi
archipelag wysp gr. na M. Jońskim, wzdłuż zach. wybrzeży Grecji; pow. 2,3 tys. km2, 196 tys. mieszk. (1990); największe wyspy: Kefalinia (781 km2), Kerkira (Korfu, 592 km2), Zakinthos (402 km2), Leukas (302 km2), Itaka (96 km2); pow. górzysta, najw. szczyt - Ajnos (1627 m) na Kefalinii; częste trzęsienia ziemi; uprawa winorośli, oliwek, drzew cytrusowych, rybołówstwo; turystyka. W starożytności zasiedlona przez Greków; w czasach rzym. część prowincji Achai; po podziale imperium włączone 395 n.e. do cesarstwa wsch.; 1147 zajęte przez Normanów sycylijskich, 1205 - przez Neapol, w końcu XV w. - przez Wenecję, po 1797 - przez Francję; 1800 utworzenie Republiki Heptanezu (tzn. 7 wysp - łącznie z Kithirą i Paksos) pod supremacją Rosji, potem Turcji; 1807 odstąpione Napoleonowi; od 1815 - Państwo Jońskie pod protektoratem W. Brytanii, po wielokrotnych powstaniach przyłączone do Grecji (1864); 1923 i 1941-43 pod okupacją włoską, 1943-44 - niemiecką.
ŚRÓDZIEMNE MORZE, KERKIRA, JOŃSKIE MORZE, IÓNII NÍSI, KEFALINIA
- Jońskie, Wyspy, grupa wysp na M. Jońskim,...
- KATAVOTHRES, w zach. , na wyspie...
- ERETRIA, ob. Nea Psara