kraina hist. leżąca po obu stronach środkowego Bugu, na pograniczu osadnictwa mazowieckiego, ruskiego i plemion bałtyckich; w XI w. część Rusi Kijowskiej, potem Wołynia; przez wiele lat tereny sporne między Mazowszem a Litwą; od końca XVI w. jeden z najbardziej zaludnionych regionów Rzeczypospolitej, ośr. produkcji i eksportu zboża i drewna; posiadali tutaj swoje wielkie włości ziemskie Radziwiłłowie, Sapiehowie, Potoccy; po unii lubelskiej 1569 część weszła w skład Korony (jako woj. podlaskie), reszta w Wielkim Księstwie Litewskim; podczas rozbiorów początkowo podzielone między Austrię i Prusy; później część wcielona do Księstwa W-wskiego, 1815 do Królestwa Pol.; 1918/19 wróciło do Polski; ob. P. to płd. część woj. podlaskiego, wsch. - mazowieckiego i płn. - lubelskiego.
PODLASIE
Krainy geograficzne