Jacek (1854-1929)
malarz, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli Młodej Polski; studiował w Krakowie (m.in. uczeń J. Matejki) oraz w École des Beaux-Arts w Paryżu. Wychowany na tradycjach pol. romantyzmu, we wczesnym okresie twórczości malował realistyczne obrazy nawiązujące do historii Polski, utrzymane w kolorycie ciężkich brązów, przywiązywał dużą wagę do treści swych dzieł (Na etapie, Niedziela w kopalni, Wigilia zesłańców, Śmierć na etapie przedstawiające martyrologię polskich zesłańców na Syberii, Śmierć Ellenai - obraz inspirowany poematem J. Słowackiego Anhelli). Od 1890 nastąpił w twórczości M. okres symbolizmu, rozpoczęły go wielkie obrazy Melancholia i Błędne koło; pozostał w kręgu tematyki patriotycznej, ale wyrażanej przez symbole; w jego dziełach przewijały się motywy cierpienia, beznadziejności ludzkich wysiłków, niszczycielskiej potęgi kobiety, śmierci (Zatruta studnia, Polonia, cykl Thanatos, Śmierć); malował liczne portrety i autoportrety o wymowie alegoryczno-symbolicznej, przedstawiając portretowanych lub siebie w towarzystwie zjaw, chimer, faunów (Polski Hektor, Portret Stanisława Bryniarskiego, Hamlet polski). M. był też malarzem b. wrażliwym na piękno krajobrazu (Boginki w dziewannach, Wiosna, Krajobraz z Tobiaszem). Prof. ASP w Krakowie (1912-14 jej rektor); współzał. Tow. Artystów Polskich "Sztuka", (z którego wystąpił później na znak protestu przeciw elitarności tego ugrupowania i 1908 związał się z grupą "Zero"). M. krytykowany w okresie międzywojennym za rzekomy przerost warstwy literackiej nad malarską, obecnie cieszy się ogromnym uznaniem, uważany jest za prekursora współczesnego surrealizmu.
GRECJI ARCHEOLOGIA, MŁODEJ POLSKI SZTUKA, OROŃSKO, MATEJKO, SZCZEPKOWSKI
- MALCZEWSKI, Juliusz (1872-1940)
- MALCZEWSKI, Antoni (1793-1826)
- MALCZEWSKI, Kazimierz (1886-1969)...