Reklama

MŁODA POLSKA

półtajna emigracyjna organizacja republikańsko-demokratyczna działająca 1834-36 w Szwajcarii, związana z Młodą Europą; zał. przez węglarzy pol.; program niepodległości Polski, reform społ., równości ludów; gł. przedstawiciele: F. Gordaszewski, F. Nowosielski, K. Stolzman, K. Zaleski i J. Lelewel (przew. Komitetu Centralnego); 1834 wyodrębniły się dwie sekcje: emigracyjna i porozumiewawcza; po zawieszeniu działalności część czł. weszła do Konfederacji Narodu Polskiego, a następnie do Zjednoczenia Emigracji Polskiej.

Reklama

okres w sztuce (Młodej Polski sztuka), muzyce (Młodej Polski muzyka) i lit. polskiej datowany w przybliżeniu na lata 1890-1918; charakteryzował się otwartością na prądy intelektualne Europy i twórczym ich wykorzystaniem; jako prąd literacki stanowił reakcję na lit. pozytywistyczną i - początkowo - powrót do romantyzmu (stąd inna nazwa okresu lit.: neoromantyzm); rozczarowanie wobec rzeczywistości i zbliżający się schyłek wieku sprzyjały nastrojom dekadenckim (S. Przybyszewski) oraz tendencjom artystowskim, ujmowanym w haśle "sztuka dla sztuki" (K. Przerwa-Tetmajer, część twórczości J. Kasprowicza, szkice krytyczno-lit. i działalność redaktorska Z. Przesmyckiego-Miriama); stopniowo następuje ewolucja w kierunku symbolizmu (T. Miciński, J. Kasprowicz); ważnym elementem składowym literatury M.P. jest swoista ludowość (L. Rydel); osobną pozycję zajmuje twórczość dramatyczna S. Wyspiańskiego; młodopolski rodowód ma wreszcie bliska naturalizmowi twórczość prozatorska S. Żeromskiego i W. Reymonta oraz sceniczna G. Zapolskiej. Okres ten pozostawił trwałe zdobycze w ideach filozoficznych, kulturze artystycznej i umysłowej Polski. Odegrał też dużą rolę w świadomości społeczeństwa, gdyż ożywiał poczucie ponadrozbiorowej łączności.

Powiązane hasła:

SYMBOLIZM, POLSKA. TEATR. SZKOŁA KRAKOWSKA, PRIJATELJ, STENDER-PETERSEN, , FELDMAN Wilhelm, KARŁOWICZ, NEOROMANTYZM, TRETER, NOWACZYŃSKI

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama