Najstarsze zabytki sztuki na ziemiach pol. pochodzą z okresu kultury łużyckiej; VIII-V w. p.n.e. wznoszono grody o drewnianej zabudowie i ziemno-drewn. obwarowaniach (Biskupin, Wicina k. Lubska, Łubowice k. Raciborza), zachowały się resztki ceramiki, brązowej biżuterii i ozdób, strojów, magiczno-kultowe figurki; w IV i III w. p.n.e. zaznaczyły się wpływy Celtów; z okresu wczesnego średniowiecza (VI-X w.) wykopaliska odsłoniły pozostałości osadniczych układów przestrzennych, resztki drewnianych chat o konstrukcji zrębowej, budynków gospodarczych, drewniano-ziemnych wałów obronnych o konstrukcji rusztowej (Gniezno, Poznań, Opole, Wolin, Gdańsk, Szczecin, Kraków); zachowały się kopce kultowe i grzebalne, kamienne posągi (tzw. baby), figurki kamienne lub drewniane przedstawiające zwierzęta, zabytki ceramiki, tkactwa, ozdobne przedmioty z drewna, kości, metalu, m.in. ze złota; po 966 (przyjęcie przez Polskę chrztu) sztuka polska związała się z kręgiem kultury łacińskiej i znalazła się pod wpływem zach. sztuki przedromańskiej i romańskiej.
- POLSKA. SZTUKA. GOTYK, pojawił się w Polsce...
- POLSKA. NAUKA. POCZĄTKI, o działalności naukowej...
- POLSKA. SZTUKA. NURT ROMANTYCZNY, w architekturze występował...