europejskie określenie żołnierza indyjskiego, służącego w armii bryt. w Indiach; 1857 wzniecili ogólnonarodowe powstanie przeciw W. Brytanii, którego podłożem było niezadowolenie z prób modernizacji życia w Indii (budowa linii kolejowych, telegrafów, kanałów, europejski system edukacji, popieranie misji chrześc. i zakaz pewnych staroindyjskich praktyk religijnych); V 1857 Brytyjczycy dopuścili do stosowania w armii tłuszczów zwierzęcych do smarowania broni, co obrażało uczucia rel. hindusów i muzułmanów; powstańcy zajęli Delhi i obwołali cesarzem ostatniego Wielkiego Mogoła, Bahadura Szaha II; powstanie rozprzestrzeniło się na Oudh i dolinę Gangesu; po półtorarocznych walkach krwawo stłumione, m.in. w wyniku waśni w dowództwie; o wybuch powstania oskarżono nieudolne kierownictwo Kompanii Wschodnioindyjskiej i pod presją bryt. opinii publicznej poddano Indie bezpośredniemu zwierzchnictwu Korony.
- powstanie sipajów 1857-58, (sipajowie - nazwa żołnierzy...
- sipajowie, (sepay)
- BERHAMPUR, (Bengal Zach.)