wolne "nie pozwalam"
prawo zrywania obrad sejmu pol. przez pojedynczego posła; wyrastało z przyjętej w demokracji szlacheckiej zasady jednomyślności. Aż do połowy XVII w. odosobniony protest poselski nie prowadził do rozwiązania sejmu. Po raz pierwszy stało się to 1652 za sprawą stolnika upickiego Władysława Sicińskiego; od tego czasu l.v. stało się "źrenicą złotej wolności szlacheckiej" i było jednym z gł. czynników kryzysu ustrojowego państwa. By ochronić sejm przed l.v. zawiązywano w jego trakcie konfederację, co umożliwiało podejmowanie decyzji większością głosów. Zasadę l.v. zniosła Konstytucja 3 maja.
POLSKA. HISTORIA. XVI-WIECZNA GOSPODARKA, KRAKOWSKA SZKOŁA HISTORYCZNA, POLSKA. HISTORIA. BEZKRÓLEWIE 1696-1697, ZŁOTA WOLNOŚĆ, RADZIWIŁŁ, KONSTYTUCJA 3 MAJA, DZIEDUSZYCKI Tadeusz, RADZIWIŁŁ, SEJM CZTEROLETNI, SICIŃSKI
- liberum veto, [ czytaj : l i berum...
- liberum veto, dosł. wolne nie pozwalam;...
- veto, [ czytaj : weto] ( albo...