Reklama

POLSKA. HISTORIA. XVI-WIECZNA GOSPODARKA

Podstawą gospodarki XVI-wiecznej P. było rolnictwo; rozwijał się system folwarczny oparty na pańszczyźnianej pracy przypisanych do ziemi chłopów; do Anglii, Flandrii, Niderlandów eksportowano morzem zboże (wcześniej spławiane Wisłą lub Niemnem do portów), lądem wywożono też na zach. bydło i futra; wielką rolę gosp. odgrywał Gdańsk, najbogatsze wówczas miasto pol.; do XVI w. taksy króla i wojewodów określały ceny żywności, surowców, wyrobów rzemieślniczych oraz towarów importowanych. Jednak w XVII w. zaczął się regres gosp. spowodowany spadkiem popytu na pol. zboże, z czym nie potrafił sobie poradzić niewydajny system pańszczyźniany; dodatkowym czynnikiem były wojny przetaczające się od połowy XVII w. przez najb. zaludnione i produktywne województwa Korony oraz dziesiątkujące mieszk. epidemie. Regres przekładał się na niechęć szlachty do płacenia podatków na wojsko. Równocześnie degenerowała się rzeczpospolita szlachecka: 1639 po raz pierwszy sejm rozszedł się bez podjęcia uchwał, 1652 poseł upicki Władysław Siciński, działający z inspiracji Janusza Radziwiłła, zgłasza liberum veto zrywając obrady.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama