minnesängerzy
niemieccy śpiewacy i poeci, działający w XII-XIV w. na wzór franc. trubadurów; początek ruchu m. związany był z uroczystościami ślubnymi Fryderyka Barbarossy i księżniczki burgundzkiej Beatrix (1156); najwybitniejsi m. to: Walther von der Vogelweide, Neidhart von Reuenthal, Wolfram von Eschenbach, Tannhäuser, Frauenlob; twórczość zamknięta w 3 gatunkach: Lied (pieśni miłosne), Spruch (pieśń religijna), Leich (wzorowana na franc. lai); utwory wykonywane jednogłosowo z improwizowanym akompaniamentem (fidel, harfa, bębenek); kompozycje wielogłosowe od przeł. XIV i XV w. (Herman Münch z Salzburga, Oswald von Wolkenstein).
MINNESÄNGERZY, WALTHER VON DER VOGELWEIDE, LAI, TANNHÄUSER, MONOFONIA, TRUBADURZY, NIEMIECKA LITERATURA, HOLENDERSKA MUZYKA, AUSTRIACKA MUZYKA, NIEMIECKA MUZYKA
- trubadur, w średniow. pd. Francji...
- ars antiqua, (łac.)