Charles, także Lebrun (1619-90)
malarz franc, przedstawiciel stylu Ludwika XIV; uczeń F. Périera i S. Voueta; od 1638 malarz nadworny Ludwika XIV, później także gł. realizator królewskiej polityki kulturalnej, organizator systemu zarządzania sztuką, od 1663 generalny kustosz król. zbiorów sztuki, dyr. królewskiej manufaktury gobelinów; 1648 współzał. Académie Royale de Peinture et de Sculpture, której był kolejno dyrektorem, rektorem i kanclerzem. W swej twórczości łączył cechy klasycyzmu Poussina i dojrzałego baroku włoskiego, stworzył styl sztuki dworskiej - monumentalny i pełen przepychu (Kanclerz Séguier podczas wjazdu Ludwika XIV do Paryża w roku 1660); pracował przy dekoracji malarskiej wyposażenia Wersalu (Galeria Zwierciadlana, Salony Wojny i Pokoju, Schody Ambasadorów), Luwru (Galeria Apollina); tworzył projekty tapiserii (np. cykle Historia Aleksandra Wielkiego i Historia Ludwika XIV do pałacu w Fontainebleau), mebli, zastawy stołowej; pracował także dla ministrów J.B. Colberta (Sceaux) i N. Fouqueta (Vaux-le-Vicomte); pozostawił liczne obrazy sztalugowe o tematyce mitologicznej, religijnej (Adoracja pasterzy), historycznej oraz portrety (Henri de Turenne, Portret Jabacha). Po śmierci Colberta, który go cały czas popierał, popadł w niełaskę na dworze królewskim.
LA FOSSE, LEBRUN, BAROKU SZTUKA, WERSAL, HISTORYCZNE MALARSTWO, MIGNARD, LUWR
- BRUN Julian, ps. Bronowicz, Spis (1886-1942)...
- LE BRUN, Aleksander (1803-68)
- LE BRUN, Andrzej, także Lebrun,...