(ok. 1570-1650)
malarz wł. okresu baroku działający od 1600 w Polsce (wcześniej w Wenecji współpracował przy dekoracji Pałacu Dożów). Jako malarz nadworny Zygmunta III wykonał malowidła w komnatach wawelskich (nie zachowane); potem był nadwornym malarzem Władysława IV, pracował też dla zakonów krakowskich (m.in. malowidła w kaplicy św. Jacka i refektarzu klasztoru Dominikanów, w klasztorze Kamedułów na Bielanach, plafony w pałacu biskupim w Kielcach). Przyczynił się do rozwoju malarstwa barokowego w Polsce, przeszczepił na polski grunt osiągnięcia późnego renesansu i manieryzmu wł. (zwł. Tintoretta), łącząc je z miejscowymi tematami i upodobaniami; odtwarzał polskie obyczaje, stroje.
POLSKA. SZTUKA. BAROK, POLSKA. SZTUKA. RENESANS
- JACEK, (ok. 1200-57)