(plast.)
termin wprowadzony 1858 przez Taine'a w studium o Balzaku; w sztukach plast. dążenie do b. wiernego i szczegółowego naśladowania rzeczywistości, istniejących form i zjawisk; celem n. jest zbliżenie się do natury poprzez rzetelną jej obserwację; tendencje naturalistyczne występowały w sztuce różnych okresów hist. m.in. w gotyku, baroku, 2. poł. XIX w.
FOWIZM, MUNCH, O'KEEFFE, PASMORE, JAPOŃSKA SZTUKA, HÄRING
- naturalizm, (łac. naturalis =...
- naturalizm, (łac. naturalis =...
- NATURALIZM, (lit.)