(lit.)
kierunek artystyczno-światopoglądowy w końcu XIX w., wyprowadzony z koncepcji filozoficznych A. Schopenhauera i F. Nietzschego; w poczuciu kryzysu kultury i cywilizacji odchodzącego stulecia charakteryzował się sprzeciwem wobec tradycyjnej moralności mieszczańskiej, dekadentyzmem, ucieczką w niebyt (nirwana), wysunął hasło ; w Polsce związany z ; najwybitniejsi przedstawiciele S. Przybyszewski, Z. Przesmycki (Miriam), S. Wyspiański.