w mit. gr. niewidomy wieszczek z Teb; syn Euresa i Chariklo. O przyczynach ślepoty T. istnieją dwa przekazy: wzrok odebrała mu Atena, gdy ujrzał ją nagą w kąpieli, lub oślepiła go Hera za rozsądzenie na korzyść kobiet jej sporu z Zeusem; T. w młodości przez 7 lat był kobietą, dlatego mógł rozstrzygnąć konflikt: kto doznaje większej przyjemności w miłości, kobieta czy mężczyzna. W dowód wdzięczności Zeus obdarował T. bardzo długim życiem i zdolnością jasnowidzenia. Proroctwa T. zawsze się sprawdzały: odkrył, co jest przyczyną zarazy, która spadła na Teby ( Edyp); królowi Penteusowi poradził, by nie sprzeciwiał się wprowadzeniu kultu Dionizosa w Beocji. Gdy Epigoni zdobyli Teby, T. opuścił miasto, zmarł na obczyźnie, ale nawet po śmierci z woli Zeusa zachował dar jasnowidzenia. T. jest bohaterem dramatu G. Apollinaire’a (Cycki Terezjasza), wierszy A.Ch. Swinburne’a i Th. S. Eliota.
Terezjasz
Literatura powszechna