praktyka okultystyczna opierająca się na wierze w możliwość kontaktowania się z duchami osób zmarłych poprzez osobę zdolną do ich przywołania (medium); podczas seansów spirytystycznych, prowadzonych przez medium, mają zachodzić zjawiska paranormalne, np. telekineza, telepatia; w Europie od połowy XIX w. istniały 2 odmiany s.: anglosaska (oparta na wizjonerskich teoriach Szweda E. Swedenborga) i romańska (nawiązująca do teorii reinkarnacji); s. przybrał z czasem formę religii (pierwszy Kościół spirytystyczny zał. A. Jackson pod koniec XIX w. w USA), jego elementy są praktykowane w niektórych wyznaniach (np. Adwentyści Dnia Siódmego, mormoni); gł. kościoły chrześc. (kat., prawosławny, protestancki) zakazują praktyk spirytystycznych.
BŁAWATSKA Helena Pietrowna, NEKROMANCJA, OCHOROWICZ, KUPKA, PARAPSYCHOLOGIA, TEOZOFIA
- Pawlikowska-Jasnorzewska Maria, (1891-1945)