ogólna nazwa doktryn, które przyjmują istnienie tajemnej wiedzy o siłach nadprzyrodzonych; wiedza ta, pozostając ukryta przed poznaniem naukowym, staje się dostępna dzięki specjalnym wtajemniczeniom lub poznaniu pozazmysłowemu. Jakkolwiek początki tradycji o. można stwierdzić w różnych nurtach gnostyckich, to sam termin o. upowszechnił się dopiero wraz z wydaniem dzieła H.C. Agrippy De occulta philosiphia (1510); w okresie renesansu wątki o. pojawiają się u myślicieli takich, jak Paracelsus czy Pico della Mirandola, i artystów, jak Leonardo da Vinci czy H. Bosch; zainteresowanie o. odrodziło się w okresie romantyzmu (G. de Nerval); współcześnie za o. uważa się także rozmaite systemy rozwijania poznania pozazmysłowego (telepatia, psychokineza, prekognicja, jasnowidzenie, radiestezja i niektóre techniki jogi).
- Huysmans Joris-Karl, (1848-1907)
- ELIADE Mircea, (1907-86)
- Eliade Mircea, (1907-86)