organ państwowy, powołany do ochrony praworządności, a więc ścigania przestępstw i kontroli przestrzegania prawa; wg ustawy z 1985 p. w Polsce stanowią Prokurator Generalny RP i podlegli mu prokuratorzy powszechnych i wojskowych jednostek organizacyjnych, tj. p. apelacyjnych, wojewódzkich i rejonowych; zadania swe p. wykonuje poprzez prowadzenie lub nadzorowanie postępowania przygotowawczego w sprawach karnych, sprawowanie funkcji oskarżyciela publicznego przed sądami, wytaczanie powództw w sprawach cywilnych i karnych, jeżeli wymaga tego ochrona praworządności, interesu społecznego i praw obywateli, podejmowanie środków przewidzianych prawem zmierzających do prawidłowego i jednolitego stosowania prawa w postępowaniu sądowym, administracyjnym, w sprawach o wykroczenia i innych rodzajach postępowań, sprawowanie nadzoru nad wykonaniem wyroków, prowadzenie badań w zakresie problematyki przestępczości oraz jej zwalczania i zapobiegania; naczelnym organem p. jest Prokurator Generalny RP, funkcję tę sprawuje Minister Sprawiedliwości; p. w Polsce działa na zasadzie hierarchicznego podporządkowania, czynność dokonana przez prokuratora wiąże całą p. (zasada jednolitości), przełożony może się zastąpić podwładnym prokuratorem (zasada substytucji), a także może wykonać czynność za podwładnego (zasada dewolucji).
- prokuratura, przekazać akta sprawy...
- prokuratura, pion organów państwowych...
- PROCURATOR, (łac.) .