rozpoczął się we
Włoszech z końcem XVI w., trwał do końca 1730 r.; w innych krajach rozwinął się ok. 20 lat później. W b. nastąpił jeden z największych przełomów w dziejach muzyki. Na początku było to ostre przeciwstawienie się muzyce renesansu. Camerata Florencka dążyła do wskrzeszenia dramatu antycznego, postulując sztukę opartą na supremacji tekstu (monoda akompaniowana). W ten sposób powstał nowy gatunek - opera. Dla zabezpieczenia wyrazistości słowa wykształcił się rodzaj współdziałania sylabicznego muzyki i słowa noszący nazwę recytatywu. Dalszych zmian dokonała twórczość kompozytorów szkoły weneckiej, zwł. C. Monteverdiego. Drugą formą reprezentatywną dla b. była kantata (A. Grandi, A. Stradelli, A. Scarlatti), przeobrażona później przez J.S. Bacha, który rozbudował w niej partie chóralne i wprowadził środki polifoniczne. Środkowy okres b. obejmuje tzw. styl bel canto, którego reprezentantami byli L. Rossi i F. Cavalli. Zapoczątkowano wtedy w operze tzw. szkołę neapolitańską, której główną cechą były partie popisowe z charakterystyczną koloraturą wokalną.
W b. powstał również nowy gatunek muzyki rel. - oratorium (G. Carissimi,
H. Schtz, G.F. Hndel, J.S. Bach). Z kancony powstała sonata. Natomiast forma kontrapunktyczna fuga najdoskonalszą postać otrzymała w twórczości Hndla i Bacha. Z praktyk improwizacyjnych powstała toccata. Specjalny typ form wariacyjnych reprezentują chaconne, passacaglia i wariacje chorałowe; na gruncie tych form powstała zasada kształtowania formy zwana ewolucjonizmem, polegająca na rozwijaniu melodyki opartej na motywie czołowym. Wykształciły się istotne zmiany strukturalne dzieł muzycznych, m.in. powstało basso continuo, które przyczyniło się do wyodrębnienia głosu basowego jako podstawy harmonicznej, oraz sopranu realizującego linię melodyczną, także do podziału instrumentów na tzw. fundamentalne (instrumenty klawiszowe) i ornamentalne (instrumenty prowadzące melodię). Zmiany w zakresie rytmiki doprowadziły do swobody rytmicznej (np. C. Monteverdi). Wybitnymi przedstawicielami muzyki b. w Polsce byli: M. Zieliński, J. Różycki, S.S. Szarzyński.
- barok w sztuce, w okresie b. nastąpił...
- muzyka, (łac. musica = muzyka,...
- rokoko, (z franc. rocaille...