Reklama

Bocian Marianna

(ur. 1942)

poetka, krytyk lit. Debiutowała w 1967 r. wierszem Obraz z dzieciństwa na łamach czasopisma "Kontrasty". Jej wiersze i recenzje zamieszczały m.in. "Agora", "Odra", "Nadodrze", "Konfrontacje". Twórczość poetycka B. jest trudna w odbiorze, przepełniona metaforą, w dużej części jest to tzw. poezja konkretna, wręcz kolaż, w którym ważne jest nie tylko słowo, ale i wrażenie plastyczne. Jest autorką tomów poezji: Poszukiwanie przyczyny (1968), Wieża Babel pospolita (1972), Narastanie (1975), Strzępy fotografii (1977), Proste nieskończone (1977), Actus hominis (1979), Ograniczone z nieograniczonego (1982), Odczucie i realność (1983), Spojenie (1988), Stan stworzenia (1989), Z czasu jedni jest JESTEŚ jestem (1991). Oprócz tego napisała monodram Odejście Kaina (1973), pod tym samym tytułem w 1979 wydała opowiadania. Autorka esejów o współczesnej poezji pol. Na marginesie historii Marsjasza i Apolla (1978) i Przestrzeń w poezji konkretnej (1979) oraz powieści Przebudzeni do życia (1984).

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama