Reklama

Konopnicka Maria

(1842-1910)

poetka, nowelistka, publicystka itłumaczka. Od 1890 wydalona zgranic Królestwa, na emigracji działała wkomitetach pomocy, współpracowała zprasą pol. wszystkich zaborów. W1903 otrzymała wjubileuszowym darze od narodu dworek wŻarnowcu, gdzie zamieszkała na stałe. Wlatach 1881-87 ukazują się serie utworów Poezje wraz zpoematem Imagina; poezje patriotyczne Śpiewnik historyczny, Ludziom ichwilom (1904) wydała pod pseud. Jan Sawa, Rotą (1908) "Nie rzucim ziemi skąd nasz ród" - zaprotestowała przeciw pruskim represjom wobec dzieci we Wrześni iustawom wywłaszczeniowym, wydała też wiersze stylizowane na pieśni ludowe, np. Na fujarce, Po rosie; pewną wartość artystyczną mają liryki włoskie Italia (1901), apoemat oemigracji chłopskiej Pan Balcer wBrazylii (1910) pod pewnymi względami porównywany był zPanem Tadeuszem A. Mickiewicza. Jako nowelistka opisuje jaskrawe objawy nędzy oraz słabości pozytywistycznego programu społ. wzbiorach: Wrażenia zpodróży (1884), Cztery nowele (1888), Ludzie irzeczy (1848); mistrzowskie pod względem formy są zwł. nowele Mendel Gdański, Miłosierdzie gminy iNasza szkapa. K. jest również autorką studiów historycznolit. Mickiewicz jego życie iduch (1899), Trzy studia (1902), Szkice (1905, oZaleskim, Asnyku iSienkiewiczu), szkiców krytycznych oraz przekładów. Popularne są jej utwory wierszem iprozą dla dzieci, m.in. Okrasnoludkach isierotce Marysi (1896).

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama