(łac. praeludium = przygrywka, prolog )
1) początkowo krótki utwór improwizowany na organy czy lutnię, który miał pomóc śpiewakom w ustaleniu intonacji muzycznej, później wstęp instrumentalny do niektórych form muzycznych, np. suity, fugi; 2) samodzielna forma instrumentalna oparta na jednolitym motywie; jej twórcą był F. Chopin. Później p. tworzyli A. Skriabin, C. Debussy, S. Rachmaninow, K. Szymanowski. 3) Wtórnie tytuł utworów o swoistej melodyjności.