grupa ras psów obronnych, dawniej bojowych i myśliwskich, ob. obronnych, stróżujących i reprezentacyjnych; DOG NIEMIECKI - jedna z najstarszych ras psów (znane w średniowieczu, wzorzec obowiązujący ob. ustalono 1897); wys. 72-80 cm; budowa mocna, proporcjonalna; głowa nieduża, uszy wysoko osadzone, przycinane; ogon wysoko osadzony, średniej długości; włos krótki, gęsty, gładko przylegający; umaszczenie różnorodne, zależne od odmiany: złocistożółte z czarnymi pręgami (d. pręgowany), intensywnie złocistożółte (d. żółte), stalowoniebieskie (d. błękitne), jednolicie czarne, czasami z białymi oznakami (d. czarne), białe z czarnymi, równo rozmieszczonymi łatami (d. arlekiny); do rodziny d. zalicza się także d. bordoskiego - wzrost 58-68 cm, b. duża głowa, włos krótki, umaszczenie mahoniowe; d. tybetańskiego - wzrost 61-68 cm, sierść długa, czarna, błękitna lub płowa; mastifa - najcięższy z psów (waga do 90 kg).
DOGI
Ssaki
DALMATYŃCZYK, ARLEKIN