niemiecka rasa szlachetnych koni półkrwi (gł. ang.), wyhodowana w XIX w. w Prusach Wsch. ze skrzyżowania miejscowych klaczy z ogierami trakeńskimi; wszechstronnie użytkowe, wys. w kłębie 155-168 cm, waga 500-650 kg; po II woj. świat. weszły w skład populacji koni mazurskich, potem wielkopolskich; w Niemczech na ich bazie wyhodowano współczesną populację koni trakeńskich.
- WIELKOPOLSKI KOŃ, poznański koń