jedno z podstawowych twierdzeń teorii sprężystości mówiące, że naprężenia spowodowane samozrównoważonym układem sił, działające na niewielką część ciała, mają charakter lokalny (szybko maleją w miarę oddalania się od tej części ciała); prawo sformułowane 1855 przez A.B. de Saint-Venanta.
SAINT-VENANTA ZASADA
Fizyka