(ekon. 4)
koszt operacji finansowej (z punktu widzenia pożyczkobiorcy), zależny gł. od wielkości pożyczonej kwoty i czasu dysponowania nią oraz wysokości przyjętej stopy procentowej; rozróżnia się: P. ZWYKŁY (PROSTY), stanowiący oprocentowanie wyłącznie kapitału początkowego, tj. bez powiększania tego kapitału o dochód uzyskany z niego w kolejnych okresach obliczeniowych; oraz P. SKŁADANY, który uzyskuje się przez naliczanie oprocentowania nie tylko względem kapitału początkowego, ale także kapitalizowanej sumy odsetek z kolejnych okresów obliczeniowych, np. po roku do kapitału podstawowego dolicza się ustalony w umowie dochód roczny z tego kapitału, a powstała w ten sposób kwota stanowi podstawę obliczenia dochodu po upływie następnego roku.