Paul (ur. 1953)
ekonomista amer., prof. uniw. Princeton, wcześniej wykładowca na Yale, Berkeley; felietonista “The New York Times”; 1982-83 członek ekonomicznej grupy doradców przy prezydencie R. Reaganie; członek Grupy Trzydziestu (G-30, międzynarodowe ciało zrzeszające najwybitniejszych ekonomistów i finansistów); uznawany za przedstawiciela neokeynesizmu, znany dzięki pracom nad teorią handlu (uzupełnił teorię przewagi komparatywnej o korzyści skali) i przyczynami kryzysów finansowych; autor wielu książek, m.in. Wracają problemy kryzysu gospodarczego i podręcznika (z Mauricem Obstfeldem) Ekonomia międzynarodowa. Teoria i polityka ; 2008 nagrodzony nagrodą Nobla z dziedziny ekonomii za teorię dotyczącą lokalizacji działalności gospodarczej (analizuje w niej czynniki wyznaczające korzystne i niekorzystne dla niej obszary geograficzne, m.in. jakość i wydajność pracy, koszty transportu, stan infrastruktury gospodarczej, zakres interwencjonizmu państwowego).