Reklama

Aleksander Wielki, Aleksander Macedoński

(356-323 p.n.e.)

od 336 p.n.e. król Macedonii, uczeń Arystotelesa. W latach 334-327 p.n.e. opanował całkowicie państwo pers., a decydujące znaczenie miały tu trzy zwycięskie bitwy: pod Granikos w 334 u wrót Azji Mniejszej, pod Issos 333 na pd.-wsch. Azji Mniejszej i pod Gaugamelą (Mezopotamia) w 331. Istotną rolę odegrały w nich zarówno geniusz strategiczny A.W., jak i wyższość bojowa jego armii, m.in. świetna jazda, szyk piechoty ( falanga). Podjął próbę opanowania Indii, jednak wyczerpana walkami armia zmusiła go do rezygnacji z tego zamiaru. W planach A.W. leżało stworzenie światowego imperium w oparciu o kultury grecką oraz lokalne. Stolicę ustanowił w Babilonie. Realizację zamierzeń przerwała niespodziewana śmierć A.W., a imperium podzielili między siebie jego współpracownicy (zw. diadochami), zakładając lokalne dynastie. Zob. hellenizm.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama