(1165-97)
król niem. od 1190, cesarz od 1191, z dyn. Hohenstaufów, syn Fryderyka I Barbarossy. Dzięki małżeństwu (1186) z dziedziczką tronu Sycylii (1186), po walkach z ówczesnym władcą wyspy, stał się królem Sycylii w 1194. Realizował idee uniwersalizmu cesarskiego: zmusił do hołdu schwytanego podstępnie króla Anglii ( Ryszard Lwie Serce) oraz przyjął hołdy władców Cypru i Armenii. Krwawo tłumił bunty wewn. na Sycylii i w Niemczech.