(1896-1961)
lekarz, podczas okupacji niem. więzień Oświęcimia i Buchenwaldu; po wojnie prof. uniw. Akad. Med. w Lublinie, następnie Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie, czł. PAN; 1957 wyemigrował do Izraela. Prowadził badania w dziedzinie mikrobiologii, immunologii i chorób krwi. W pracy Powstanie i rozwój faktu naukowego wskazywał na społeczno-kulturowe uwarunkowania nauki, które oddziałują na badacza już na poziomie danych obserwacyjnych; każdy badacz podświadomie ulega jakiemuś kolektywnemu stylowi myślenia; obiektywne poznanie przyrody jest zawsze zabarwione kulturowo.