element ogumienia pneumatycznego pojazdów w formie cienkościennego pierścienia gumowego zamkniętego zaworkiem do pompowania powietrza. D. (ze względu na jej niewielką odporność na uszkodzenia mechaniczne) umieszczana jest wewnątrz opony. Obecnie coraz powszechniej stosuje się w samochodach osobowych ogumienie bezdętkowe (opony odpowiednio szczelnie przylegające do obręczy koła). Pierwszym pomysłodawcą d. w oponie był inż. ang. R.W. Thomson, jednak jego patent z 1846 nie został wykorzystany; 1888 weterynarz szkocki J.B. Dunlop opatentował dętkę kauczukową pokrytą innym materiałem (np. płótnem); trzy lata później artysta i przemysłowiec franc. E. Michelin wynalazł rozbieralną oponę z dętką, która szybko znalazła zastosowanie w rowerach, pojazdach konnych, a od 1895 w samochodach.
- dętka, przyglądać się dziurawej...
- dętka, 1. „lekarz stomatolog”;...
- zalać dętkę//pałę//robaka, ‘wypić za dużo alkoholu,...