CIEPŁO

jeden ze sposobów przekazywania energii między ciałami. Tak sformułowana w fizyce definicja różni się od znaczenia terminu c. stosowanego w języku codziennym, pod którym najczęściej rozumie się rodzaj energii (energię cieplną). Ten popularny pogląd na c. utrwalił się w XIX w., gdy fizycy uważali za c. energię zawartą w danym ciele w postaci mikroruchów cząsteczek i energii potencjalnej ich oddziaływań wzajemnych. Obecnie w fizyce ten rodzaj energii nosi nazwę energii wewnętrznej, zaś termin ciepło oznacza tylko i wyłącznie formę zmian energii, czyli inaczej - sposób wymiany energii między układami. Ta forma wymiany polega na przekazywaniu energii w sposób bezpośredni, bez wykonywania przy tym pracy. Ilość otrzymanej lub pobranej w ten sposób energii nazywa się ilością c. lub niekiedy w skrócie c. Różnica pomiędzy c. i energią wewnętrzną polega na tym, że energia wewnętrzna dowolnego ciała w danej temp. może być dokładnie określona, gdyż zależy tylko od stanu końcowego i początkowego układu (jest funkcją stanu), natomiast pytanie o ilość c. nagromadzonego w ciele o danej temp. nie ma sensu. C. nie jest związane ze stanem układu, lecz z procesem wymiany energii, a więc jest funkcją procesu. Drugim poza c. sposobem przekazywania energii wewnętrznej pomiędzy ciałami jest praca. Skoro ilość c. i praca dotyczą zmian tej samej wielkości fiz. (energii), to są to wielkości wzajemnie przeliczalne. Do ich przeliczania stosuje się wzór: W = J × Q, gdzie: W - praca, Q - ilość c., J - mechaniczny równoważnik c., umożliwiający przeliczenie hist. jednostki c. - kalorii (cal) na jednostkę pracy - dżul (J). J = 4,1868 J/cal; w relacji odwrotnej Q= A × W, gdzie A = 0,23887 cal/J. (równoważnik cieplny pracy). Obecnie, w układzie SI, ilość c. i praca wyrażone są w tej samej jednostce (J).

• ciepło, mieć w sobie dużo ciepła,...
• CIEPŁO, SYNONIM: upalnie, duszno,...
• ciepło, jedno z pojęć termodynamiki...