(fiz.)
pojęcie związane z pasmową teorią ciała stałego; poziom (stan kwantowy) w paśmie energetycznym nie obsadzony przez elektron jest wynikiem przejścia elektronu z pasma walencyjnego na wyższy poziom energetyczny: do pasma przewodnictwa lub na poziom akceptorowy. Dz. mogą powstawać pod wpływem pobudzenia termicznego lub absorpcji światła albo w wyniku oddziaływania akceptorów. Dz. w paśmie walencyjnym mogą się przemieszczać i być nośnikami prądu. Półprzewodniki, w których dz. decydują o przewodnictwie, noszą nazwę półprzewodników typu p. Dla ułatwienia opisu zjawisk elektrycznych w półprzewodnikach, dz. traktuje się jak cząstki i przypisuje im masę efektywną, ładunek dodatni - równy co do wartości ładunkowi elektronu oraz inne parametry służące do opisu realnych cząstek.
- dziura, zaszyć dziurę w spodniach,...
- dziura, 1. „ocena niedostateczna;...
- dziura budżetowa, ‘luka w pamięci; zapomnienie...