dielektryki wykazujące trwały moment elektryczny (elektryczne odpowiedniki magnesów trwałych). Istnieje kilka mechanizmów wytworzenia trwałego momentu elektr. w elektretach: uporządkowanie dipoli elektrycznych w stopionym dielektryku poprzez działanie silnego zewnętrznego pola elektr., a następnie utrwalenie tego stanu przez ochłodzenie (termoelektrety); pobudzenie nośników prądu w dielektryku za pomocą promieniowania (np. γ) lub światła widzialnego, a następnie odpowiednie przemieszczenie ich w materiale za pomocą silnego pola elektr. (radioelektrety, fotoelektrety); implantowanie ładunków elektr. o dużej gęstości w cienkich foliach polimerowych (e. foliowe). Stan naelektryzowania e. (moment elektr.) może utrzymywać się przez kilkanaście dni (fotoelektrety), kilka lat (termoelektrety z wosków) lub nawet kilkaset lat (e. foliowe). E. służą najczęściej jako źródła stałego pola elektr.; stosuje się je w generatorach słabych impulsów elektr., w pamięci maszyn cyfrowych, elektr. przyrządach pomiarowych, w barometrach, higrometrach, filtrach gazowych, w mikrofonach i słuchawkach elektretowych. Pierwsze e. wytworzył 1922 japoński fizyk E. Mototarō.
- elektrety, dielektryki wytwarzające...