dział elektrotechniki obejmujący zagadnienia teoretyczne i praktyczne związane z przemianą energii elektr. w energię cieplną. Wielkie znaczenie prądu elektr. jako źródła energii cieplnej wynika gł. z możliwości uzyskiwania bardzo wysokiej temperatury (do kilku tysięcy stopni), łatwej regulacji prędkości narastania temperatury oraz jej stabilizacji (także pełnej automatyzacji sterowania tymi procesami) oraz relatywnie wysokiej sprawności procesu przy niewielkim, w porównaniu z innymi metodami, zanieczyszczeniu środowiska. Główne obszary zastosowań praktycznych e. to elektrometalurgia, obróbka cieplna metali, ogrzewnictwo, spawalnictwo, suszarnictwo, elektrometalizacja.
GRZEJNICTWO ELEKTRYCZNE, ELEKTROTECHNIKA, ELEKTROCERAMIKA