farby stosowane w celu ochrony przed ogniem pokrytych nimi materiałów; zawierają substancje, które w podwyższonej temp. rozkładają się tworząc spęcznioną (30-50-krotność grubości początkowej) warstwę szklistą źle przewodzącą ciepło (np. baraks) bądź porowatą warstwę wypełnioną niepalnymi gazami (np. dwutlenkiem węgla), które odcinają dostęp tlenu z powietrza; stosowane do zabezpieczania przedmiotów oraz konstrukcji drewnianych i stalowych; spełniają również funkcję antykorozyjną i ochronną.
OGNIOOCHRONNE FARBY
Nauki ścisłe