Tl, thallium
pierwiastek chem. z grupy borowców; liczba atom. 81, masa atom. 204,38, temp. topn. 303,5 °C, temp. wrzenia 1457 °C, gęstość 11,85 g/cm3; posiada dwa izotopy trwałe; srebrzystoszary, b. miękki, kowalny metal b. aktywny chem.; jego rozpuszczalne związki są trujące; pary t. barwią płomień na szmaragdowozielono; w przyrodzie występuje jako domieszka rud cynku, żelaza i chromu; stosowany jako dodatek do stopów, w termometrach (amalgamat t.) do pomiaru niskich temp., związki t. do wyrobu szkieł optycznych, do zwalczania szkodników; odkryty 1861 przez W. Crookesa.
THALLIUM, Tl