(ok. 1090-1153)
opat klasztoru cystersów w Clairvaux we Francji; teolog, kaznodzieja, twórca ortodoksyjnej mistyki średniowiecznej - wielkiego prądu intelektualnego różniącego się od scholastyki sposobem dochodzenia do prawd nadprzyrodzonych. W swych przemyśleniach łączył tradycję św. Augustyna z teologią chrześc. wschodniego. Wg B. droga do prawdy ostatecznej, którą utożsamiał z Chrystusem, wiodła przez kontemplację i uczucie. Obrazowo ukazywał ją jako wznoszenie się po stopniach pokory, litości i kontemplacji. Ostatecznym etapem było przeżycie ekstazy - osobistego zjednoczenia jednostki z Bogiem. B. pozostawił potomnym dzieła mistyczne Stopnie pokory i pychy, Kazania na temat Pieśni nad Pieśniami oraz O miłości Boga, w którym objaśnił istotę miłości rozwijającej się w dwóch kierunkach: caritas (miłości duchowej) i cupiditas (cielesnego pożądania). Był również działaczem kośc. i polit., m.in. zał. ponad 60 klasztorów cysterskich oraz doprowadził do zorganizowania II wyprawy krzyżowej.
- BERNARD Z CLAIRVAUX, (1090-1153)
- BERNARD, Pochodzenia staroniemieckiego,...
- BERNARD z PARMY, święty (po 1050-1133)...