jeden z kierunków ewolucjonizmu, odłam neolamarkizmu, rozwinięty na przełomie XIX i XX w.; zakładał (mało prawdopodobne) dziedziczenie cech nabytych i jednokierunkowość zmian ewolucyjnych; przedstawiciele m. uważali, iż przyczyną ewolucji jest bezpośrednie oddziaływanie na organizm zmieniających się warunków środowiska; twórcą kierunku był Th. Eimer.
MECHANOLAMARKIZM
Słownik pojęć